Sonra batırdıkları balkonu annemin görmesinden ve gazabından korktuğumuzdan o bir hafta içinde kocaman olup uçan yavrunun hemen ardından kombiyi de balkonu da temizledik. Kış boyu pencere kapalı olduğu için gelemediler. Arada bir açınca hemen geliyorlardı o ayrı.
Şimdi yine, yeni bir yavru için balkonumuzdalar. Anne yine bekliyor. Bazen çağırıyor kocasını gelmiyor. Feminist damarım tutunca "Bak gelmiyor o kocan olacak! Kim bilir hanki kuşun peşinde" diye gaz veriyorum bizimkine. Ağbim gülüyor kumrunun oralı olduğunu samam.
Yavrular yumurtadan çıkınca öyle hızlı büyüyorlar ki inanamazsınız. Bir hafta önce gördüğünüz kafasını tutamayan, parkinsonlu gibi sürekli titreyen yavru kumru bir hafta sonra kanatlarını açıp annesini kanatlarının altına alabilecek kıvama geliyor. Bir iki denemeden sonra uçuyor. Bu yeni yavruyu da merakla bekliyorum. Bunun gelişimini daha yakından takip etme planlarım var.
balkonun oralara biryerlere ekmek kırıntısı,su da koyuyorsunuzdur siz:)
YanıtlaSilben üşenmeden,yuva yapsınlar diye çalı toplayıp yanlarına götüren biriydim çocukken :P
aslında dokunamadığım hayvanları sevemiyorum ben yani gönül bağı oluşturamıyorum ama bu kumru başka :) koyarız tabii yea :))
YanıtlaSilkombi üstü yuva hehe iyimiş mekan ;)
YanıtlaSilbi de bunların sesleri pek tatlı olur :)
ben çıkartırdım şimdi o sesi de siz duyamazsınız :)))
YanıtlaSilbi dönem bizim balkonu da yuva tuttular.iki yavru oldu biri iri diğeri tıfıl.İri olan uçtu gitti,tıfılı her gün yerde bulup yuvaya geri koyduk.Meğerse annesi uçsun diye arkasından ittirirmiş.Bigün baktık yuva boş...
YanıtlaSilay bırakmasaydınız dışarda döverler onu :D
YanıtlaSil