26 Ağustos 2011 Cuma

Yağmur Yağsa Güneşin Yerine

9. GÜN 

Bir delilik var halimde. Bir lamba yanar ya insanın zihninde aynen öyle. Düşünüyorum, düşünüyorum. Kurnazlıklar dönüyor kafamda. Ama hani o kadar çok düşünecek şey vardır ki kafanızda sabırsızlanır, bir sıraya koyamazsınız, karıştırır, bundan bile zevk alırsınız. Aynen öyle. Şimdi ne yapmalı? Acaba ne yapmalı? Sıradaki adımı biliyorum.

"Şimdi senden birşey istiyorum. Şuraya gidip şunu soracaksın. Varsa fiyatını öğren. Onu benim için al. Ben hesabına gönderirim parayı. Sonra bana postala onu." Nasıl olacak? Dur dur, fazla aceleci mi davranıyorum?

Evin içinde bir hareketlilik var. Sesten kaçış yok. Toplam yedi kişiyiz. Odamda iki kişiyiz önce, ben ve hayallerim. Sonra ablam geliyor. Sonra annem.

Evin köşelerinde elimde Antonio dolaşıyorum. Amaçsızca basıyorum deklanşöre. Ne yakalamak istiyorum bilen yok.

Ama birşey olacak. Biliyorum. İnanıyorum. Birşey olacak...





4 yorum:

  1. zaman zaman bende böyle hissederim kendimi. İnsan hali işte:) Çok tatlı yazıyorsun bu arada bunu yazmadan geçemem.

    Ve son olarak

    Bin aydan daha hayırlı olan Leyle-i Kadirin mübarek olsun.

    sevgilerimle

    pluie

    YanıtlaSil
  2. teşekkür ederim :) tatlı yazabildiğimi bilmiyordum :)

    umarım yakalayabilmişizdir ya da yakalarız kadir'i son on günde.. mübarek olur inşallah

    görüşmek üzere :)
    öpüyorum..

    YanıtlaSil
  3. gerçekten güzel yazıların, içten...sevgiler..

    YanıtlaSil