"Beni Bütün Deliler Dışladılar, Akıllılar Arasında Yerim Yok!"

Hey akşam vapuru, sana mı kalır dünya?

Ben o yağmurlu iskeleye inmem. İnmem!**

Kadıköy.

Yağmur yağıyor.Sessizlik.

Sırası geldikçe yaşanıyor olaylar. Bazan sırası gelmeyen olaylar yaşanıyor, kırılıyoruz. Kırmızı soluklar alıp veriyorum. Böyle olmamalıydı.
"Yazamıyorum Elif."
Bazı cümleler kulaklarda çınlar. Bazı şarkılar dilinize sarılır, saldırır. Bataklık gibidir. Bazı şarkılarda tarih yatar. Sayfalarca yazılmış anı defterlerinden daha etkilidir bir şarkı.
Kadıköy.
Beni sev. Durdurup her insana emretmek istiyorum, gözüm yaşlı. Beni sev. Uykuları(mı)n Doğusu'sundayım. Beyaz soluklar alıp veriyorum.
"Gelmiyor musun?" "Gelmiyorum." Kesin mi?
Değil.
Kendimi mutlu olmaya ikna edebilirsem geleceğim. Ellerime güller alıp geleceğim.
Yağmur yağıyor.
"Ellerin üşümesin, cebime koy."

Mustafa'nın kitaplarla uğraşan ellerine bakıyorum.
Mustafa'nın ellerini takip ediyorum. Arada bir bana bakıyor.
Ellerinin farkında mı?

Bir şiirin sizin için anlamı nedir?
Bir Ahmet Telli şiirine sığınıyorum.
İnce parmaklı, güzel elli bir adamın el yazısıyla...

-------
*Müslüm Yücel - Edebiyatta Ölüm ve İntihar kitabının önsözünden.
**Ezginin Günlüğü - Kadıköy
***Nietzsche - İyinin ve Kötünün Ötesinde