"Çöl büyür: vay haline içinde çöl saklayanın..."

-Ariadne'nin Yakınması-

Kim ısıtır, kim sever beni daha?
Sıcak eller uzatın bana!
yürek mangalları uzatın bana!
Vurulup düşürülmüş, çırpına çırpına,
can çekişenler gibi, ayakları ovuşturulan,
sarılmışım, ah! bilinmeyen ateşlerle yana yana,
titreyerek, sivri buzdan oklar karşımda,
sen peşimdesin, ey Düşünce!
Adlandırılamaz! Açıklanamaz! Iğrenç!
Sen ey bulutların ardındaki avcı!
Yerle bir olmuşum senin şimşeklerinle,
sen alaycı göz, dikmişsin gözünü bana karanlıklardan!
Yatıyorum öyle,
kıvrılarak, çırpınarak, işkencesiyle
bütün sonsuz ezaların,
vurdun beni
sen ey zalim avcı,
sen ey tanınmaz -T a n r ı . . .
...


(En ağır yükü aramıştın;
işte, k e n d i n i buldun -,
şimdi de atamıyorsun kendini sırtından...)

Friedrich Nietzsche - Dionysos Dityrambosları