-Bu olaydan bir hafta sonra, bir Çarşamba günü tanıştım yalnızlıkla. Sen yalnızlığı yakından gördün mü hiç?
-Efendim?
-Ben gördüm. Bahsedildiği gibi değilmiş. Ben daha iri yarı bir şey bekliyordum.
-İri yarı mı? nasıl yani?
-Biliyordum. Başından beri biliyordum. Nerden biliyordum, bilmiyorum ama biliyordum işte. Olsa olsa bir çarşamba günü olurdu bu. Zaten hep daha bir yalnız uyanmışımdır çarşamba günleri. Ne olacağı belli olmayan bir haftanın tam ortasında. Yapayalnız.
en son yazıya,diğer bütün hepsini ne kadar beğendiğime dair not düşmek istedim.
YanıtlaSilElif'im,
boş durmamışsın ben yokken, yapmışsın yine yapacağını!:) üstelik renklenmiş buralar, edip gelmiş, kalbim çarptı:)
çok sevdim bu halini buranın, senin bu yazdıklarını sevdiğim kadar çok.
bir de, şiddete meyyâlim vallâhi dertten*..
beğendiğine sevindim ben daha alışamadım yeni görüntüye :)
YanıtlaSilsen gel, beğen benim için yaptığım iş değerlenir zaten :)