15 Temmuz 2015 Çarşamba

süheyla bu evin en güzel çiçeği. onsuz geçen bir kaç saat bile saçmalıktan ibaret.

uyumak istiyorum. olmuyor.

geceleri başımda dönen sivrisinekleri, ısırıklarını, lebowskileri, hayalleri, rahatsızlıkları, abuk sabuk rüyaları, belki ucundan kabusları, sokak lambalarını yok etmek için ne yapmalı?

özne değil nesnesi olmak bazı cümlelerin, bırakalım bu beylik bencillikleri.

haydi bu bir son olsun. süheylasız evler yok olsun.


çünkü onun bir sanat eseri olduğunu herkes bilir.