öylece bir yağmur başladı sonra. gökyüzünü göremiyordum ama yağmur serinliğini hissedebiliyordum. kokusunu duyabiliyordum. sesini işitebiliyordum. fakat gökyüzünü göremiyordum. saçlarım ıslanmıyordu, üşümüyordum. eksiklik nerede başlar, nerede biter? ihtiyaç nerede başlar, nerede biter.
şu yaşımda tek başınalık ve yalnızlık arasındaki farkı duyumsamak için ne tür bir dışlanmışlığa maruz kaldım? tahammülsüzlük, kopuş, içine daha içine... fakat yer yok. mobius şeridindeki karınca.
işte o da yakup, her türlü çağrılmamanın şekli.
bana neden ihtiyaç duymadınız?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder