26 Ekim 2021 Salı

"Who could love me the way that I am"

 Ne diyordum? Üzerine düşünülmemiş rutinlerin kıskacında kaldım. Geceleri çalışıp gündüzleri yarı uyku yarı serserilik günlerinin verimi yok. Ne yapılabilir?

 

19. yüzyılın laneti 21. yüzyılın 21. yılında peşimizi bıraktı mı? Hayır. Okuduğumu anlamak konusunda zora düştüğüm anlarda ben çok küçükken “bazen kendinizi dalıp gitmiş, ne okudum ben derken bulursunuz, geri dönmeyin, beyniniz okuduğunuzu anlamıştır siz devam edin” diyen bir öğretmenimi hatırlıyorum. Kim olduğundan emin değilim fakat bu sözü o kadar yer etmiş ki genellikle edebiyat okumalarımda içine düştüğüm bu hali tam da onun söylediği gibi “devam ederek” aşmayı tercih ediyorum. Fakat son dönemlerdeki kuram okumalarında yaşadığım “anlamıyorum, beynimin sınırına ulaştım galiba” tedirginliği çok başka. Bunun sebepleri üzerine düşününce aslında anlamakta zorlandığım metinlerin çoğunlukla pozitivizm-rasyonalite eleştirisi içerdiğini fark ettim. Bize yöntem olarak sunulan ve eğitim sistemimizin temeli olan mantığın devre dışı kaldığı anda yaşadığım bocalama çok komik. Yaşamımda bulunmayan bu farklı metot, eğitim aygıtının üzerime boca ettiği rasyonalite dışında aptala dönüyorum. İnancında, felsefesinde “yokluk”un bulunmadığı matematikçinin sıfırı keşfettiğinde yaşadığı sarsıntıyı yaşıyor olmalıyım. Dil, dilin hikayesi, hikayenin hikayesi, hepsine söyleyecek çok lafım var. Fakat sınav yaklaşıyor, geçince konuşacağım. 

6 yorum:

  1. Sana bir güzellik yapmak istedim, Melody Gardot ismini görünce; şu linkte bir konseri var, daha önce blogda yazmıştım bu tv kanalını, gördün mü bilmiyorum. Enfes konserler, farklı performanslar izleyebilirsin ki can sıkıntılarına iyi gelir, ruhu açar, sınav süreçlerine hazırlar diye düşündüm.:) Dersleri ihmal etmeden ama!:))

    https://www.arte.tv/en/videos/101101-000-A/melody-gardot-from-paris-with-love/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. buraneros, çok güzel bir insansın, ne diyebilirim ki :)

      Sil
  2. "İnancında, felsefesinde 'yokluk'un bulunmadığı matematikçinin sıfırı keşfettiğinde yaşadığı sarsıntıyı yaşıyor olmalıyım". Bu tanıma bayıldım:)
    Yaşamınızda bulunmayan, öğretilenin dışında kalan metod, eğer gerekliyse ve istekliyseniz, gün gelir yerleşir. Sınavlarda başarılar diliyorum. Konunun devamını merakla bekliyor olacağım, ilgimi çekti bu yazı:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. umarım devamında hiç aklıma gelmemiş güzellikler olur da paylaşırım :) çok teşekkürler çok sevgiler

      Sil
  3. Kesinlikle geri dönüp tekrar okurum :)) Yoksa ne kaçırdım acaba hissinden yeni okuduğum sayfalara da odaklanamam. Zincirleme halde anlamadan ilerlemiş olurum.

    Başlıktaki soruyu yıllarca o kadar çok kez sordum ki kendime... Cevabı buldum bir süre önce. Aslında cevap değil, esas sorun bu sorunun yanlış olması. Sormam gereken esas soru: "Etrafımdaki herkes beni olduğum gibi kabul edip severken ben neden kendimi olduğum gibi kabul edip sevemiyorum acaba? Ne var ki sevilmeyecek ben de? Ne istiyorum olduğum halden?" Doğru soruları bulunca üzerinde çalışmak daha kolay :)

    Hep kendimize kesiyoruz faturayı nedense. Sen de yapmışsın, beynimin sınırına mı ulaştım acaba diyerek. Oysa mutlaka dış etkenler vardır seni etkileyen ve geçici bir durumdur tecrübe ettiğin bu süreç. Kolay gelsin diyeyim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. sondan başlayayım, sanırım aşırı stresten kaynaklı, geçer diye umuyorum yapacak neyim var :)

      "Etrafımdaki herkes beni olduğum gibi kabul edip severken ben neden kendimi olduğum gibi kabul edip sevemiyorum acaba? Ne var ki sevilmeyecek ben de? Ne istiyorum olduğum halden?" gerçekten buna katılıyorum, bir sonraki aşama da artık bu soruları sormaktan vazgeçmek sanırım :)

      Sil