Gündüz Kafesi Günlükleri

 Üç ayrı masa. Üç kişi. 

'Biz dünyadan gider olduk.'

Kadının elinde telefon var. 

Adamlardan birinin bir bilgisayarı. Diğerinin kulaklığı ve telefonu. Arada bakıyor. 

Kadın sigara içiyor. Bilgisayarlı adam sigara içiyor. Kulaklıklı adam içmiyor. O çay içiyor. Bir şeye canı sıkılmış gibi duruyor. Düşünüyor. Elini alnına götürüyor. 

Bilgisayarlı adam önemli işler yapıyor, kesin. Yüzüğü var, saçları uzun, kıvırcık. Günün bu saatinde böyle bir kafede peşinde koştuğu önemli işlerin etraftan merak edildiğini sanmıyorum. 

Kadın kahve içiyor. Süt köpüklü. Önce karıştırıyor, bir iki kere köpüğü alıyor kaşıkla, içiyor. Sonra kahveden bir yudum. Masaya bırakıyor fincanı. Sigarasıyla oynuyor. Bu arada bilgisayarlı kıvırcık adam yeni bir sigara yakıyor. Kulaklıklı adam çayını bitiriyor. Boş bardağını almaya gelen yok. 

Sokakta hareket yok. Bir motor geçiyor. İki kadın, bir sürü poşetle. İki sevgili. Pembe montlu kapüşonlu bir kadın. Mavili bir çöpçü. Siyah başörtülü bir kadın. Okullu iki genç. Şemsiyeli bir adam. Kırmızı başörtülü bir teyze. Genç güzel iki kadın. Geçiyorlar. 

Kulaklıklı adam, bilgisayarlı adamdan menü istiyor. Bilgisayarlı adam getiriyor, kafenin müdavimi değil çalışanı, belki sahibi olduğunu belli ediyor. Kulaklıklı adam menüye bakarken, bilgisayarlı adam kapıda bekliyor. Oturmadan sipariş mi alacak? Alıyor. Boş bardak ise hala masada. Yürümekte zorlanan bir adam ağır ağır yürüyor. Ne kadar sürüyor sokağı geçmesi? Uzun, belki bir ömür, belki daha fazla. Kadın sigarasını söndürüyor. Kahvesi bitti mi? Bir süredir uzanmıyor. 

'Her gelen ağladı kalbini bağladı dalgalı saçlarına.' 

Hayır, kahvesi bitmemiş kadının, içiyor. Yeni sigara yakıyor. Bilgisayarlı adam görünürde yok. Kulaklıklı adamın siparişini hazırlıyor bir yerlerde. Boş çay bardağı hala masada. Sokağın köşesinde bir adam. Karşıda üç genç. Kulaklıklı adama pasta. Canı sıkkındı hani? 

Kadın kahvesini içiyor. Bu kez tabağına koyuyor. 

....