Ve İbrahim...

Çünkü 70'lerde insanlar insana daha çok benziyorlardı.
Ya da bana öyle geliyor.
Ben hiç şiir okumazdım.
Şimdilerde bazı şiir kitapları sanki çok üşümüşler de ellerim onların battaniyesiymiş gibi, bırakmıyorlar.
Yaşlı gibi miyim? Hiç yaşım gibi değilim, biliyorum. Ama bu konuda ne yapabilirim? Dahası yapmak istiyor muyum?
Babamdan bana defter getirmesini isterdim. Babam ben uyuduktan sonra gelirse annem defteri yastığımın altına koyardı, uyanınca elim hemen yastığımın altına giderdi. Şimdi de öyle, uyumadan önce bıraktığım kitaba uyurken zarar vermiş olabilmenin tedirginliğiyle.
Sonra ben harfleri bir sıraya sadece bir kere yazardım ki yazma bildiğimi sansınlar. Tekrarlardan habersizdim o zamanlar. Bir defter, bir kalem.
Mahallede inşaat varsa eğer onların kumlarından pastalar yapardım. Yuvarlak yaptıklarımız uzun süre durmaz parçalanırdı. Sonra bahçeye topraktan havuz yapardım da ısrarla suyu çekerdi toprak ben ısrarla su doldururdum.

Avuçlarımın arasında dizeleriyle hayata tutunmaya çalışan bir kadın varken ben çocukluğumla ilgili anıları nasıl sürükledim gözümün önüne bilmiyorum.

Ben bu şiiri İbrahim'e yazdığım bir başka mektup için saklıyordum. Yazamadım ben. Ama Bejan yazdı. Güzel elleriyle, güzel düşleri, güzel hüzünleriyle...

VI.
Bir oğul önce ölümündür 

Yine oldu.
Bir uçuşun ağırlığını duydum
Açılmayan ruhun kanatlarını.
Gitmek isteseydik çoktan doldururduk
Yeryüzünü
Ama yapamadık.
Bir şey tuttu bizi
Korkudan fazla
Şefkate yakın bir şey
Tuttu bizi.
Tozlar havalandı sonra.
Adı kutsal olan bir köprüden
Geçip gitti sular.
Kimsenin bilmediği damarlarda
Birikti aşk
Ve adı İbrahim kondu.
Çocukların ve herkesin babası olan.
İbrahim bir göl kıyısında ağlarken
Hiç üzgün değildi.
Üzgün değildi hiç kurbanını taşırken.
Bir oğul önce ölümündür
Ölümündür bir oğul.
Şimdi bu avludan
Bu renklerden geçerek
Oluşan bakış
Dünyayı görecektir.
Yeryüzü
Yeryüzünün olmayan uzam
Duyguların çekilmesi ve dönmesi
İnsanı Tanrı'ya kavuşturur.
Önce ve sonra
Hep belki de
Belirsizlik
Bir belirsizlik olarak kaldığında
Karar olacaksa,
Tanrı insanı bahçede uyutmakta
İlk işareti sundu.
İlk işaret aşktı.
Uyuyun ve aşk deyin adına.
Aynı rüyada ilerleyin
Aynı bahçe
Aynı anne
Ve İbrahim Tanrısını bilecek olan.

Bejan Matur - Ekim 2007, Diyarbakır

İbrahim'in Beni Terketmesi- Yedi Gece/Yedinci Gece