Elisabeth Vogler'in Sönmek Üzere Olan Sigarası ve Küllük

Ruhum çekiliyor. Kocaman kapkaranlık bir kuyunun dibindeyim sanki. O kadar ki sınırları bile bulamıyorum. Bir başlangıç noktası. Ya da bitiş. Hiçbir şey. Tutunacak bir şey yok. Umut yok. Işık yok. Gözümü kapatıp da uyuyamıyorum ne de uyanmak istiyorum. Her gün daha zor, daha sancılı, daha kaotik. Bu kadar yalnızlığı nereye sığdıracağımı hiç bilmiyorum. Bu kadarı çok fazla.