Gündelik Sayıklamalar - 15 Aralık - Su Sızıyor

Hayatımın en yoğun dönemlerinden birini yaşıyor olabilirim. Çok enteresan. Evden hiç çıkmıyorum, odadan bile neredeyse çok az çıkıyorum fakat bu “koşuşturma” bitmiyor. Kendi derslerim, verdiğim dersler, kendi ödevlerim, öğrencilerin ödevleri-sınavları, hepsi birbirine karışmış durumda. Uyku düzenim hiç bu kadar bozulmamıştı. Yeme düzenim hiç bu kadar bozulmamıştı. Fakat son beş-altı aydır da kendimi hiç bu kadar iyi hissetmemiştim. Aynı zamanda yaşadığım buhranların derecesi de hiç bu kadar yüksek olmamıştı. Şimdi ben bunları peş peşe yazınca ne kadar anlamsız görünüyor, tüm bunların hepsi aynı anda nasıl olabilir? Bilemiyorum, gerçekten bilemiyorum.

Dışarıda fırtına var. Hem ürküyorum hem çok seviyorum. İzlediğim film yarım kaldı çünkü internet berbat durumda. Radyo3 çalıyor yine de, keyifli. Birkaç gün önce aldığım termos kupa hayatımı kurtardı, kahve-çay hiç soğumuyor ders boyunca, bitsin diye beklemiyorum. Gece bitirdiğim kitabın yarattığı birkaç soru dönüyor kafamda, bir de bitmiş olmasının yarattığı huzur. Çok uzun zamandır doğru düzgün okuyamayan ben için bunun ne anlama geldiğini ifade edemem. S. bana kızgın, günlerdir gözlerini ayırmadığı tüm ekranları kapatmaya zorladığım için. Gözleri yorulmuş, bazen sadece zorbalık işe yarıyor. Yine de sözümü -hiç istemese de- dinliyor oluşunu çok seviyorum. Tüm halleriyle burnumda tütüyor, en çok da hoşuna giden bir şeyle karşılaştığında yaşadığı heyecan, o heyecanla bana konuyu anlatması, kurduğu cümleler, bir yandan küçücük bir çocuğun gözleri bir yandan bilmiş adam cümleleri… Pandeminin yarattığı gerginliğin karşısına işte bu özlem çıkıyor ve her şeye rağmen kavuşmak çekiyor canım.

En son aldığım kitaplardan birini daha bitirdikten hemen sonra hevesle toparladığım yeni kitapları alacağım. Bir ara 2020’de izleyip çok sevdiğim filmleri sıralayacağım. Uslu bir kadın olup şirinleri görmeyi de bekleyeceğim. Hepsi bu.