Gündelik Sayıklamalar - 25 Aralık - Gece Uzar İçimde

 01.38

Yazmam gereken iki kitap bir makale incelemesi ve bir de ideoloji karşılaştırması var. Bunların hepsinin yarın öğlen bitmiş olması gerekiyor. İki gündür hiçbir motivasyon kaynağı bulamadığımdan tek bir sözcük yazmış değilim. Saat 11’de uyudum, biraz önce uyandım. Bitirebilecek miyim, bilmiyorum. İstediğim gibi bir şey yazabilecek miyim? Asla. Radyo3 açık, uykum yok ama eşlikçi olarak kahvem var. Klavyem arada bir harfleri yutuyor, buna odaklanmamaya çalışıyorum fakat odaklanıp bir şeyler yazarken kafamı kaldırdığımda bir sürü altı kırmızı çizili sözcük görmek biraz sinirimi bozuyor. Direneceğim. Bakalım.

02.15

En az 1500 kelime olmasını hedeflediğim bir ödevin 600 kelimesini yazdım, bir çeşit kusma gibi. Başlangıç hızlı olur. Bir miktar toparladım ama asla yetişmeyeceğine dair inancım güçlendi. Bunun yarattığı sinir bozukluğuyla ben kahkaha atarken S. fotoğrafımı çekti, yarın ödevler yetişmediğinde sana bunu göstereceğim, diyor. Değişik bir destek olma biçimi bana kalırsa. İntikamım acı olacak. 

03.34

Sırtım ağrımaya başladı. Bir yastık daha sıkıştırdım. Çalan müziğin ritminin yazma hızımı etkilediğini görmek beni güldürdü. Hatırı sayılır bir yol kat ettiğimi söyleyip kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum. Bu arada yeni kahve yaptım. 4-5 dal sigara içtim ve biraz taze hissedebilmek için dişlerimi fırçaladım. Odada bir sivri sinek uçuyor. Ben kitaplar arasında mekik dokurken o da punduna getirip kanımı emmenin yollarını arıyor. Yaşayıp gidiyoruz böylece. Saat 4 olmadan en azından birini daha yarılasam…

04.21

20 dakikalık bir gecikmeyi görmezden gelebilir miyim? Sırtım iyiden iyiye ağrıyor. Şimdilik tek sorun bu. Bir de içten içe yanan panik duygusu. Geceyi yarıladım ve yazmam gereken binlerce sözcük var. Bu kez hedefi genişletiyorum. 3. ödevin yarısını 5.30’dan önce bitirsem…. 

05.36

Hala en ufak bir uyku ihtiyacı duymuyorum. Sırtım durumu zorlaştırıyor, yine de odaklandığımda unutuyorum ağrısını. Biraz yoruldum. 3 ödevin yarısı bitti, diğeri olduğu gibi duruyor. Nasıl bir yol izleyeceğimi bilmiyorum çünkü yoruldum, daha kötüsü sıkıldım. Hedefler konusunda gerçekçi olmak bana iyi geldi ama. Yenisi 7’ye kadar üç ödevin işini tamamen bitirmek. Olur mu? Neden olmasın…

 06.46

Biraz ara vermem gerek, tükendim.

08.27

İnsanın kendinden çalması hırsızlığa girer mi? İnsanın kendinden başkası için çalması hırsızlığa girer mi? 

10.33

Bunca yıllık öğrencilik hayatımda, bu seneye kadar, ders çalışmak, ödev yetiştirmek için sabahlamak nedir bilmezdim. Asla uykumdan feragat etmezdim. Zaten buna ihtiyaç duymazdım. Hatta yüksek lisans yaparken yetişmeyen yıl sonu ödevlerimden bir tanesinden vazgeçip o dersten kalmıştım. Ne rahatlık. Şimdi n’oldu? Şimdi çok başka şeyler oluyor. Durum güncellemesi yapacak olursak, ödevlerden ikisi bitti. Diğer ikisine ayırmam gereken nereden baksam iki saat var. Kahvemi tazeledim. Artık boynum da ağrıyor. Akşam 19.00’da ders vermem gerekiyor. Sanırım 21.30 sularında, evimde, sorumluluksuz bir pelte olacağım. Bunun hayaliyle ayakta kalmaya çalışıyorum (ve sanırım durumumu dramatize etmeye…)

12.32

Kafamın çalışmadığı saatlere girmiş bulunmaktayız. Kafam ve iradem farklı yönlerdeler. Bir yandan hala yapılacaklarla birkaç saat uyuyamıyor bir yandan bu yorgunlukla yapılacakları yapamıyorum. Sıkıştım, her şeye gülüyorum.

19.10

Her şeyin bitmesinin ardından birkaç saat uyumak için yattım. Kedim tarafından uyandırılınca akşamki dersimin yarına alınma ihtimalini soran öğrenci mesajıyla iyice çöken rahatlıkla uyumuşum. Uyanınca da yatakta tembellik ettim. Sonra kalkıp börek yaptım, sanırım 24 saattir hiçbir şey yemiyorum. Pancarlı smoothie yiyecekten sayılmazsa tabii. Gece boyu tükettiğim su, kahve, çay ve sigara hesabım kabarık. Bir şeyler izlemek istiyorum diye bakınırken yine yeni bir şeyler değil ilgimi çeken. Sonunda yine bir Nuri Bilge Ceylan filmi açacakmışım gibi hissediyorum. Şöyle soluk soluğa izleyebileceğim bir dizim olsa ne iyi olurdu şu günlerde.

Bu arada, Hüsnü Arkan yeni şarkı yapmış, bu haberin güzelliğini ve şarkıyı buraya bırakayım.