Yeni Yıl Neşesi?

 Yıl sonu muhasebesi yapıp 2021’e güzellemeler yazmak istiyordum. Şüphesiz hak ediyor. (Dibe battığım zamanlarda buraya gelip iç döküşlerimle yüzleşip de kendime yalancı çıkmamak için önceki yazılarıma bakmıyorum, bakmıyoruz. Peki) 

Epeydir hayatımı felç eden sınav geldi geçti. 2021 farklı bir şekilde bitmiş  olsa benim de seneye dair fikirlerim değişirdi, bir sürü kilo aldım, hala düzenli bir işim yok, hala aynı yerdeymişim gibi hissedip umutsuzluklara kapılıyorum. Ama kendime karşı adil olmam gerektiğinde hiçbir şeyin aynı olmadığını görebiliyorum, hem de çoğu zaman iyi bir farklılık. Evet, düşüşlerim eskisi kadar kolay geçmiyor, daha sarsıcı, daha yıpratıcı, daha yaralı bereli. Ama işte…

 

Durmak, durulmak, sakinleşmek, dinlenmek… Nasıl yapılıyor bunlar? Ne yapsam yavaş kalıyorum hayata, hele şimdi içimdeki telaşa bakılırsa. Tek bir işle uğraşamıyorum, yani bir şey izlerken elimde telefonla başka bir şeylere de bakıyorum, evde bir iş yaparken kulağımda ya bir sesli kitap ya bir podcast çalıyor. Uyuyayazarken bile bir şeyler dinliyor-izliyor oluyorum. Ders çalışırken keza ya bir radyo ya bir doğa sesi. YouTube’dan bir şeyler izliyorsam hızı hep normalin üzerinde, film izlerken bile bazen aklımdan hızlandırma düşüncesi geçiyor.

 

Okurken! diye bir yankı oluşuyor zihnimde. Okurken başka hiçbir şey yapmıyorum. Sadece elimdeki kitap bir de ben. Fakat yetmiyor sanırım. Yavaşlamak gerek. Günlük 5 dakikalık meditasyonların süresini uzatmalı. Durmalı, bunca akış içinde çok mu zor, zor. Ama durmalı.

 

Çok sevdiğim beni sakinleştiren iki YouTube kanalı var, biri bir kamp canavarı Bertram Nielsen, Danimarkalı. Onu doğanın içine doğanın bir parçasıymış gibi sessizce izlerken sakinleştirici almış gibi hissediyorum. Bir yandan nasıl hevesleniyorum, bir yandan bilgisine imreniyorum, becerisine, kabiliyetine… bir yandan mest oluyorum, bu sanat değil de nedir ya da bu sanat değilse sanat nedir?

 

Diğeri ise Peaceful Cusine, Japonya’da Ryoya Takashima’nın yemek kanalı. Tarifleri genellikle vegan, ya da ben aksini görmedim şimdiye kadar. Genellikle müziksiz videolarını açıp hipnotize olmuş gibi izliyorum. Araç gereçlerinden pişirdiklerine kadar her şey ilgimi çekiyor. Çekimleri onun da çok kaliteli, bu konuda epey mesai harcıyorlardır.

 

İşte bu iki kanal beni sakinleştiriyor, hayatımı biraz yavaşlatmam gerektiğini gösteriyor bir yandan. Çok fazla koşuşturması olan, etrafında bir sürü insan olanları her zaman yorucu bulmuşumdur. “Dinlerken yoruldum, sen nasıl yaşıyorsun” cümlesini çok kurmuşumdur. YouTube kanalı açıp, içinde bulunduğum anlarda durup o anı kaydetme fikri de böyle çıkmıştı ortaya, bu aralar yine aklımda, kendime geri dönüp baktığımda bazı işaretler bırakmış olmayı seviyorum en azından, yavaşlamak konusunda ne kadar başarılı olurum belli olmaz ama. İşte benim 2022’deki hedefim bu, bazı küçük adımlar atabilmek ve yavaşlamak. Derinleşmek. Upuzun listelenmiş hedeflerim yok, birkaç küçük şey, istikrar sağlamak istediğim bir iki şey sadece. Bakalım…

 

Sonuç olarak mutlu yıllar herkese !