27 Şubat 2012 Pazartesi

Uyuyan Kadın -V-

Yine böyle bir günde, biraz daha önce, biraz daha sonra, bir şeylerin yolunda gitmediğini, açık konuşacak olursak, yaşamayı bilmediğini, hiç bilmeyeceğini şaşırmadan keşfediyorsun.

Hayır sen kötü bir insan değilsin. Hiçbir zaman kötü bir insan olmadın. Karar vermekte zorlanmaların insanlara zarar veriyor ama en çok sana. Hiçbir insanla tanışmak istemiyorsun artık. Sen istemedin ki gelsin yanına. Sen istemedin seni sevmesini. Sen değildin.

Gözlerin sızlıyor. Mutsuz değilsin. Umutsuzluğun dibini görüyorsun. İnsanlar sana ulaşmaya çalışıyorlar. Cümleler kuruyorlar. Yapman gereken şeyleri söylüyorlar. Olman gerekeni söylüyor bazısı. Bazsısıysa hiç olmadığın ama olduğuna inandıkları kadını anlatıp duruyorlar. Hiçbiri aslında senin ne istediğini, ne hissettiğini, neyin hayalini kurduğunu, neyi beklediğini sormuyor. Kimse seni dinleme zahmetine girmiyor. Sen uykuya sığındığında, o adamı* hatırlıyorsun, uyuyamayan o adamı. Sen bir şekilde uykuya sığınıyorsun. Tavandaki çatlakları sayan o adamsa uykusuzluğun pençesinde kıvranıyor. Sen ölmemek için direniyorsun. Bütün davranışların basite çalıyor. Sen kendini görmemek, yaptıklarını ve en önemlisi yapmadıklarını bilmemek için gözlerini kapatıyorsun. Ve bilincinin gözlerini de.

Uyandığında herşeyin değiştiğini görmek istiyorsun. Etrafına baktığında anlamlı gözler görmek istiyorsun. Her seferinde daha büyük oluyor hayal kırıklığın. İnsanlar sabahları, güneş ışığını neden sevmediğini anlayamıyorlar. Seni damgalamaya çalışıyorlar, karanlığından dem vurup bir de seni o kuyudan çıkaracak yolları önüne sunuyorlar. Lütfediyorlar. Miden bulanıyor. Uzun zaman sonra, vurdumduymazlığın perdeleniyor, uzun zaman sonra miden bulanıyor. Uyuyamıyorsun. Gözlerin sızlıyor. Ağlamak istiyorsun. Ağlayamıyorsun.

Miden bulanıyor.
Çığlık atmak istiyorsun. Sesinin sonuna kadar bağırmak istiyorsun.
Ama olmuyor.
Bir şekilde. Hiçbir şey. Olmuyor.

Sen bir aylak, bir uyurgezersin, bir istiridyesin. Tanımlar saatlere, günlere göre değişiyor ama taşıdıkları anlam az çok belli: Yaşamanın, harekete geçmenin, birşey yapmanın pek sana göre olmadığını hissediyorsun; sadece sürüp gitmek istiyorsun, sadece bekleyişi ve unutuşu istiyorsun. 

*

36 yorum:

  1. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  2. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  3. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  4. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  5. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  6. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  7. nick cave ..
    hayranıyım..
    merhaba

    YanıtlaSil
  8. "İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız. Yalnız."

    çok alakalı olmasada okuyunca bu geldi aklıma
    selam aylak

    YanıtlaSil
  9. sanırım mesele de bu .. gerçekten.

    YanıtlaSil
  10. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  11. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  12. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  13. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  14. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  15. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  16. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  17. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  18. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  19. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  20. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  21. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  22. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  23. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  24. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  25. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  26. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  27. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  28. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  29. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  30. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  31. Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  32. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  33. sırıtan benim.

    YanıtlaSil
  34. Sadece bir kaç yazı okudum. bu kadar ben olmamalı anlatılanlar
    Ağlamaya başladım okudukça daha dün akşam karanlığında bunları düşünmüştüm bölük pörçük.
    Bu çukurdan çıkmanın yolu yok mu?Bu bekleyişten?Bu sonu gelmeyen hazandan?

    YanıtlaSil