Yine böyle bir günde, biraz daha önce, biraz daha sonra, bir şeylerin yolunda gitmediğini, açık konuşacak olursak, yaşamayı bilmediğini, hiç bilmeyeceğini şaşırmadan keşfediyorsun.
Gözlerin sızlıyor. Mutsuz değilsin. Umutsuzluğun dibini görüyorsun. İnsanlar sana ulaşmaya çalışıyorlar. Cümleler kuruyorlar. Yapman gereken şeyleri söylüyorlar. Olman gerekeni söylüyor bazısı. Bazsısıysa hiç olmadığın ama olduğuna inandıkları kadını anlatıp duruyorlar. Hiçbiri aslında senin ne istediğini, ne hissettiğini, neyin hayalini kurduğunu, neyi beklediğini sormuyor. Kimse seni dinleme zahmetine girmiyor. Sen uykuya sığındığında, o adamı* hatırlıyorsun, uyuyamayan o adamı. Sen bir şekilde uykuya sığınıyorsun. Tavandaki çatlakları sayan o adamsa uykusuzluğun pençesinde kıvranıyor. Sen ölmemek için direniyorsun. Bütün davranışların basite çalıyor. Sen kendini görmemek, yaptıklarını ve en önemlisi yapmadıklarını bilmemek için gözlerini kapatıyorsun. Ve bilincinin gözlerini de.
Uyandığında herşeyin değiştiğini görmek istiyorsun. Etrafına baktığında anlamlı gözler görmek istiyorsun. Her seferinde daha büyük oluyor hayal kırıklığın. İnsanlar sabahları, güneş ışığını neden sevmediğini anlayamıyorlar. Seni damgalamaya çalışıyorlar, karanlığından dem vurup bir de seni o kuyudan çıkaracak yolları önüne sunuyorlar. Lütfediyorlar. Miden bulanıyor. Uzun zaman sonra, vurdumduymazlığın perdeleniyor, uzun zaman sonra miden bulanıyor. Uyuyamıyorsun. Gözlerin sızlıyor. Ağlamak istiyorsun. Ağlayamıyorsun.
Miden bulanıyor.
Çığlık atmak istiyorsun. Sesinin sonuna kadar bağırmak istiyorsun.
Ama olmuyor.
Bir şekilde. Hiçbir şey. Olmuyor.
Sen bir aylak, bir uyurgezersin, bir istiridyesin. Tanımlar saatlere, günlere göre değişiyor ama taşıdıkları anlam az çok belli: Yaşamanın, harekete geçmenin, birşey yapmanın pek sana göre olmadığını hissediyorsun; sadece sürüp gitmek istiyorsun, sadece bekleyişi ve unutuşu istiyorsun.
* |
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilnick cave ..
YanıtlaSilhayranıyım..
merhaba
merhaba..
YanıtlaSilhoşgeldin
"İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekler, şakakları zonklayana dek düşünür, düşünür, düşünür. Hiçbir şey olmaz. İnsan yalnız kalır. Yalnız. Yalnız."
YanıtlaSilçok alakalı olmasada okuyunca bu geldi aklıma
selam aylak
sanırım mesele de bu .. gerçekten.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilsırıtan benim.
YanıtlaSiltamam.
YanıtlaSilSadece bir kaç yazı okudum. bu kadar ben olmamalı anlatılanlar
YanıtlaSilAğlamaya başladım okudukça daha dün akşam karanlığında bunları düşünmüştüm bölük pörçük.
Bu çukurdan çıkmanın yolu yok mu?Bu bekleyişten?Bu sonu gelmeyen hazandan?